Een reconstructie

dinsdag 24 maart 2009 11:32

Nog 344 dagen

Vandaag besteed ik mijn dagboek weer aan een nabeschouwing van de raadsvergadering van gisteravond.*

Het was een bijzonder schouwspel. De Partij van de Arbeid raakte wederom de hoofdlijnen bijster en kwam ‘en masse’ en frontaal in aanvaring met de eigen wethouder over de juridische consequenties van een bijzaak. Nadat de kruitdampen waren opgetrokken bleken zowel de PvdA-wethouder als de PvdA-fractie bakzeil te hebben gehaald.

Ik zal u eerst vertellen dat er drie punten op de agenda stonden waarover debat werd gevoerd. Het bestemmingsplan landelijk gebied ging met een kleine wijziging (en ondanks twee specifieke bezwaren van ons) gewoon door. Ook werd besloten een extra bouwlaag op de Meidoornschool te bouwen, omdat die, terwijl het nieuwe gebouw nog niet eens af is, al met ruimtegebrek kampen. Het derde punt, de verordening van de WMO-voorzieningen, werd voor ons door Okko behandeld. Dat deed hij goed en hij sleepte er een mooi punt uit. Dat sneeuwde echter onder in de woordenwisseling tussen 5 PvdA-ers. Ik heb het graag over onze eigen sterke punten, in plaats van de nadruk te leggen op de handelwijze van de andere partijen, maar om tegengewicht te bieden aan overmatig positieve berichtgeving over de PvdA zal ik hier het debat van gisteravond voor u reconstrueren:

PvdA-raadslid 1 voert het woord. De PvdA wil graag dat mensen de keuze gegeven wordt tussen een scoot-mobiel en een fiets met trapversterking. Die zijn goedkoper en soms genoeg voor de betreffende persoon. Loflijk idee. Hij wil ook inkomensafhankelijkheid van deze verstrekking.

Nadat alle andere fracties hebben gesproken, reageert de PvdA-wethouder. Hij heeft contact gehad met de juridisch medewerker en die weet te vertellen dat er ‘zoals het nu lijkt’ haken en ogen aan het voorstel zitten. We kunnen niet alleen het trapondersteunende gedeelte vergoeden en inkomensafhankelijkheid met glijdende schaal wordt ook moeilijk.

PvdA-raadslid 2 haakt in en vraagt of de kennis ‘zoals het nu lijkt’ zou kunnen veranderen. Kan de raad niet uiterlijk mei (dat is dus over 2 maandjes) een stuk krijgen met specificering van deze juridische punten.
PvdA-wethouder: “ik zal mijn best doen.”

Dit zou normaal gesproken genoeg moeten zijn. De wethouder zegt zijn best te gaan doen om snel met een stuk te komen. Maar blijkbaar is het ook de PvdA opgevallen dat de toezeggingen van de eigen wethouder nog wel eens ruim worden opgevat. Op dat moment bedenkt PvdA-raadslid 3 zich ook dat hij nog niets heeft gezegd en roept ineens dat hij een harde toezegging wil en de PvdA anders niet akkoord kan gaan met het stuk. Dat is een verrassende wending, die eigenlijk niemand - volgens mij inclusief zijn eigen fractie - aan zag komen en vanaf dat moment gaat het helemaal mis.

De PvdA-wethouder bindt niet in en reageert dat hij niet houdt van harde toezeggingen en dat de WMO-adviesraad ook 6 weken inspreektijd krijgt. Dan is twee maanden wel een korte periode.

PvdA-raadslid 4 (tevens fractievoorzitter) worstelt met de harde uitspraak van zijn fractiegenoot en de opmerking van zijn wethouder dat hij niet van harde toezeggingen houdt. Hij probeert het gezicht te redden door de wethouder opvallend een handreiking te doen: de PvdA wil de toezegging dat het in mei er ligt en "desnoods vertelt u in april dat het niet lukt." Oftewel: als de wethouder het nu gewoon even toezegt, leidt de fractie geen gezichtsverlies, en dan mag hij komende maand wel vertellen dat het hem toch niet lukt. De PvdA-wethouder, enigszins geagiteerd, hapt niet, heeft geen zin om toe te geven en herhaalt dat mei een moeilijke zaak wordt.
PvdA-raadslid 4, probeert de tweede uitweg: in mei willen we het conceptstuk, zodat het in juni naar de raad kan. Op deze wijze heeft de wethouder weer een maand respijt.
De burgemeester haakt in en zegt dat het dan ook in juni in de commissie kan.

De PvdA-fractie begrijpt dat ze hun harde toezegging niet krijgen van de wethouder dat het er in mei ligt. Ze vergeten daarbij de uitspraak dat ze niet akkoord kunnen gaan met het hele stuk zonder deze harde toezegging. De wethouder ziet het aan, heeft geen harde toezegging moeten doen, maar wordt wel verwacht met een aanzet tot een stuk te komen in mei - waar hij niet blij mee is. De overige raadsleden vragen zich ondertussen af wat er zich voor hun ogen af heeft gespeeld.

Ons raadslid Okko wist tussen al het geweld van de Partij van de Arbeid door wel voor elkaar te krijgen (een duidelijke toezegging) dat er laagdrempelige informatiefolders komen voor burgers waarin duidelijk wordt wanneer iemand waar recht op heeft... Dat is nu resultaat.

Het is toch jammer dat dit soort gebeurtenissen en hoe het debat zich feitelijk afspeelde niet in de krant terecht komen. Er stond een mooi fotootje van PvdA-raadslid, dat hij fietsen met trapondersteuning wil, en enkel de opmerking dat er een fel debat was. De manier waarop alles plaats vond doet geen recht aan de berichtgeving dat de PvdA wat voor elkaar heeft gekregen. Dat moet eerst maar eens blijken, in mei, of eh, juni, of eh...

Tip 22: ChristenUnie: Ondersteuning voor iedereen duidelijk

* Voor overige nabeschouwingen van raadsvergaderingen,  klik hier.

Labels
Weblog

« Terug

vorige logs > 2009

Geen berichten gevonden