Nog 322 dagen / 46 weken

Gisteravond hadden we tijdens de fractievergadering een interessante discussie over kunst. Aanstaande maandag moeten we in de raadsvergadering besluiten of we akkoord gaan met de herinvoering van de zogeheten "één procentsregeling". Die houdt in dat op elk groot bouwproject van de gemeente (behalve scholen) één procent van het budget extra wordt begroot dat in een fonds terecht komt waaruit kunstobjecten worden aangeschaft.

Christenen hebben veelal een ambivalente houding tegenover kunst. Aan de ene kant is er de waardering voor ‘schoonheid', die direct een gevolg is van de schepping door of inspiratie van God. Mensen krijgen talenten om die schoonheid in beeld, woord of geluid tot uiting te brengen. Daarnaast heeft de mens de opdracht gekregen om over de schepping te heersen, die te bewerken en die de heerlijkheid van God te laten weerspiegelen. Aan de andere kant echter is er de angst voor ontwijding en voor kunst die niet gericht is op eerlijke expressie of ‘aanbidding', maar op zelfverheerlijking en de drang om zelf te pronken. We zitten ook niet te wachten op seksueel getinte of blasfemische objecten. En ten slotte kan kunst gewoon oerlelijk zijn.

Maar daar ging het niet over gisteren. Allereerst hadden we het over het geld. Moeten we tonnen gaan steken in kunst op het moment dat het economisch minder gaat? Willen we onszelf die verplichting opleggen? Vervolgens hebben we het over duurzaamheid gehad. Er is het verhaal van ‘de' windmolentjes in Veenhuizen die ons in het verleden vele tienduizenden guldens gekost hebben en er al lang niet meer staan omdat ze telkens kapot gingen. Als we een één procents-regeling instellen, moet er wat de ChristenUnie betreft een soort garantie of verzekering bij worden afgesloten - binnen het budget - om het werk te vervangen of te herstellen in het geval van ontwerpfouten. En ten slotte hebben we het over de beoordeling gehad. Er wordt voorgesteld een commissie van deskundigen in te stellen die het in te stellen fonds beheert en over de aanschaf van objecten besluit. Dat is op zich goed, maar als politicus wil je wel graag een vinger in de pap houden. Wanneer ben je trouwens deskundige op het gebied van kunst? Ik weet in ieder geval wel wat ik mooi en wat ik niet mooi vind.

Hoewel de discussie over nut en noodzaak van kunst an sich niet expliciet gevoerd werd, was hij wel merkbaar tussen de praktische overwegingen door. Het wordt nog een hele kunst om ons standpunt goed te verwoorden aanstaande maandag!

ChristenUnie: Stimuleert kunst en cultuur