Nog 321 dagen

Nabeschouwing van de commissievergadering van gisteravond, 15 april.

Gisteravond vond de tweede commissievergadering plaats. Die is sinds begin dit jaar weer ingesteld. Net als de vorige keer was het nog wat onwennig en had het veel weg van een normale - formele - raadsvergadering. Wel of niet achter het katheder staan, wel of niet fractiestandpunten? De voeten lagen zowel figuurlijk (helaas) als letterlijk (gelukkig) niet op tafel. Maar in dit geval was dat ook deels mijn eigen schuld.

De onduidelijkheid uitte zich al voordat ik heen ging. Moest ik mij nu in mijn pak hijsen of zou ik toch ‘casual' kleren aandoen. Wel jasje, geen dasje was de uitkomst. Ter vergadering is de sfeer op zich best ontspannen. Er staat echter een stuk op de agenda die inhoudelijk wel de nodige scherpte in zich draagt. De Stichting MAC die elk jaar met Pinksteren de grasbaanraces organiseert op Sportpark Noord heeft een brief gestuurd aan de raad over de communicatie met de wethouder. Die is - als we de brief mogen geloven - niet helemaal vlekkeloos verlopen. Heeft de wethouder nu wel of niet toegezegd dat hij serieus zou kijken naar een alternatief van MAC. Volgens MAC wel, volgens de wethouder heeft hij enkel gezegd dat ze best alternatieve plannen voor de huidige locatie in mogen dienen, maar dat het college in principe voor verhuizing is. Hoe dan ook heeft MAC tijdens de gesprekken de indruk gekregen dat er mogelijkheden waren om alternatieven aan te dragen. En dat hebben ze dan ook gedaan, waarna de plannen vervolgens door de wethouder genegeerd werden. De vraag is dus wat de wethouder nu precies tijdens de overleggen heeft gezegd. Hij kon zich niet vinden in wat MAC had geschreven, maar gaf wel toe dat hij gezegd had dat ze best met alternatieven mochten komen. Die opstelling van de wethouder heeft verwachtingen gewekt. Volgens de wethouder niet. Wat ons betreft heeft hij de schijn tegen. MAC neemt bijvoorbeeld niet voor niets een architect in de arm om tekeningen te maken als ze weten dat er toch niet naar gekeken zal worden. De uitkomst van de discussie was dat de wethouder de plannen nu wel serieus gaat onderzoeken.

De toon van het debat was behoorlijk scherp. Het was politieker dan je van een commissievergadering mag verwachten en ik vond het zelfs nodig om een schorsing aan te vragen om met mijn fractiegenoten te overleggen voordat ik een politiek beladen uitspraak als ‘de schijn tegen' zou doen.

De rest van de vergadering vloog voorbij. Er werden twee punten uitgesteld en ééntje heel kort behandeld. Het CDA had vragen gesteld over de bevolkingskrimp. Eigenlijk waren alle sprekers het er wel over eens dat we met vertrouwen naar de toekomst moeten blijven kijken. Het CBS voorspelt nog steeds groei. Één of twee krimpjaren kan een keer voor komen. Daar zijn zelfs wel verklaringen voor. We moeten echter wel op blijven letten of het geen trend wordt. Voorlopig heeft het nog geen financiële consequenties.

Daarna was er nog plaats voor de rondvraag. Dat is toch wel een positief punt in de commissievergadering. Vragen vreemd aan de orde worden snel en soepel beantwoord. Dat gaat moeilijker in een raadsvergadering. Hoe staat het met de crisisaanpak? Er worden wat projecten versneld. Wanneer gaan we nu ons 40-jarig bestaan vieren? Op 20 juni en in het najaar. Kan er een wandelpad komen vanaf het centrum naar de bibliotheek? Het college zal er naar kijken.

Het doel van een commissievergadering is informeren en opiniëren. In de laatste punten kwam dat goed tot uitdrukking. Wat dat betreft is er wel hoop voor de toekomst wat betreft de commissie. Dat het gisteren nog even wat politieker werd was dus eigen schuld. Van de wethouder, die zich in een lastig parket werkte, van mij omdat ik daar op in ging en van de commissie als geheel die een dergelijk beladen punt op de agenda zette.

ChristenUnie: toekomstgericht. (tip 45 om ChristenUnie te stemmen volgend jaar)