Nog 250 dagen

Vanmiddag gaat ongetwijfeld één van de meest bijzondere raadsvergaderingen van deze periode plaats vinden. In plaats van op ons vaste stekje in de raadszaal van het gemeentehuis is er nu een apart plekje uitgezocht. We zitten straks met een mannetje of twintig in een halve cirkel op het podium van ons theater, uitkijkend op een publiek zoals we dat nog niet vaak hebben meegemaakt. Qua aantal en zitcomfort.

Vandaag nemen we namelijk afscheid van burgemeester Stavast die na 13 jaren afzwaait. Hij begon als waarnemer maar kreeg al snel een vaste benoeming. Hij heeft er nu inmiddels bijna twee volledige perioden op zitten en beëindigt zijn politieke carrière om van zijn pensioen te gaan genieten. Maar Stavast zou Stavast niet zijn als hij stil zou gaan zitten. Er blijven nog een handvol nevenfuncties over die hij ongetwijfeld vol overgave zal blijven doen. Daaronder is bijvoorbeeld het voorzitterschap van de Muziekschool.

De afgelopen jaren heb ik natuurlijk direct met hem te maken gekregen in zijn rol als voorzitter van de raad. Ooit las ik dat hij zichzelf echt een vergadertijger vond. Vergaderen noemde hij een hobby. Wat dat betreft wil ik hem sterkte gaan wensen nu hij zijn hobby niet meer als beroep zal kunnen oefenen en veel succes en zegen in zijn vrije tijd en nevenactiviteiten.

ChristenUnie: Iedereen heeft zijn/haar talenten