Nog 242 dagen

Mijn broer en ik hadden vroeger een gouden handeltje. Elke zaterdag haalden we bij mensen in onze straat en de straat achter ons oud papier op. We hadden een stuk of 10 vaste adresjes die hun oud papier voor ons bewaarden, waaronder onze buurman die een kantoorboekhandel had, en dus altijd het nodige papier voor ons wist te verzamelen. Mijn vader had in zijn grote werkplaats een ruimte afgetimmerd waarin we ons papier mochten opslaan en als er genoeg was, werd het op de kar gegooid en weggebracht en hadden we weer een paar gulden verdiend. Mijn broer kreeg op het hoogtepunt meer dan een dubbeltje per kilo, begin jaren negentig was het echter al een stuk minder en we zijn er mee opgehouden toen we er bijna geld op toe moesten gaan leggen. Legendarisch is het moment dat mijn vader werd aangehouden omdat hij de kar te zwaar zou hebben beladen met ons oud papier. Hij geloofde er niets van, de agenten hadden gelijk: we hadden ruim 1300 kilo oud papier verzameld!

Zojuist heb ik mijn oud papier ook weer buiten gezet. Elke eerste zaterdag van de maand wordt in onze wijk het oud papier opgehaald door - volgens mij - een school. Het is mooi dat een vereniging zo nog wat extra geld kan verdienen voor activiteiten. De ChristenUnie ondersteunt dat dan ook van harte. In de laatste verkiezingsprogramma’s hebben we opgenomen dat de gemeente een garantieprijs voor oud papier biedt, wat door kerken en verenigingen wordt opgehaald. Het mes snijdt aan meerdere kanten: gemeente blij omdat het wordt opgehaald, burgers blij omdat ze van het oud papier af zijn en verenigingen blij omdat ze wat bij kunnen verdienen.

ChristenUnie: Een garantieprijs voor oud papier

Verenigingsleven steunen