Nog 172 dagen

Wat is dat toch met de landelijke politiek. Het lukt maar niet om een simpel embargo vol te houden. Op de één of andere manier slaagt de landelijke pers er jaar op jaar weer in de stukken voor Prinsjesdag eerder in handen te krijgen dan de bedoeling is. Het blijft natuurlijk een lastig verhaal. Het kabinet wil graag zelf de primeur hebben van het openbaren van de ideeën voor het komende jaar. De kamer moet er echter wel snel over kunnen vergaderen en moeten daartoe de stukken kunnen bestuderen. Op de één of andere reden verschijnt er altijd wel ergens een exemplaar van de stukken op een bureau van iemand van de pers. Er zijn naast de kamerleden natuurlijk wel wat zwakke plekken in de productie. Ze staan vast ergens op een aantal computers van het ministerie, ze worden ergens gedrukt, iemand bezorgt ze...

In de lokale politiek kennen we af en toe ook embargo’s. Met hetzelfde idee er achter. Het betreft dan bijvoorbeeld de begroting of de voorjaarsnota, die het college graag zelf wil presenteren. Als raadsleden hebben we echter wel de nodige tijd nodig om ons voor te bereiden op de debatten. Om de één of andere reden worden deze embargo’s nooit gebroken. Dat zal wel te maken hebben met de importantie van de begroting van de gemeente Stadskanaal ten opzichte van de landelijke cijfers. Toch staan er soms leuke dingen in. Maar ja, geduld blijft een schone zaak.

ChristenUnie: op het juiste moment

ChristenUnie: lekt niet