Nog 244 dagen

Zojuist kreeg ik weer een uitnodiging om mee te werken aan een onderzoek van een bureau dat zichzelf “Daadkracht” heeft genoemd. Het is een onderzoek onder raadsleden over hun tijdsindeling. Ze vragen naar de tijd die je in het werk steekt, hoe die tijd verdeeld is over taken binnen en buiten de raadszaal en of je dat teveel of te weinig vindt.

De uitslag is redelijk voorspelbaar. Waarschijnlijk gaan er weer berichten uit rollen dat raadsleden gebukt gaan onder werkdruk, dat raadsleden veel meer tijd willen besteden aan volksvertegenwoordigen en dat ze daar niet aan toe komen door de grote hoeveelheid stukken en vergaderingen… Ik heb veel van die berichten nooit begrepen. Het hoogtepunt van het raadswerk is naar mijn inzicht de raadsvergadering, waarin de drie taken van volksvertegenwoordigen, kaderstellen en controleren in de openbaarheid plaats vinden. Die wil ik dus goed voorbereiden. De verdeling van de andere taken wordt daarom voornamelijk afgestemd op die raadsvergadering. Dat betekent inderdaad dat er stukken gelezen moeten worden, omdat dossierkennis nu eenmaal het beste resultaat geeft. Dat betekent ook dat we ons laten voorlichten binnen en buiten het gemeentehuis. Dat betekent ook dat we mensen of instellingen benaderen om ons te vertellen waar zij problemen en mogelijkheden zien. De volksvertegenwoordigende taak uit zich ten slotte in het besturen in opdracht van de kiezers voor het goed van de hele bevolking.

Één van de vragen in het onderzoek vroeg om een verdeling in uren die gemiddeld per maand aan een stuk of twintig punten onderdelen worden. 10 uren voor het lezen van stukken, 5 uren voor raadsvergaderingen etc. etc. Ik miste echter één onderwerp waar ik uren voor in kon vullen: het aantal, dat ik maandelijks kwijt ben aan het invullen van dit soort onderzoeken. Ik vermoed dat er bij sommige raadsleden wel een verband ligt tussen een hoog aantal uren besteed aan dat soort onderzoeken en een werkdruk die als te hoog wordt ervaren.

ChristenUnie: Neemt tijd voor de juiste dingen