Op zaterdag 5 oktober hebben Guurtje van der Heide en Okko Dijkstra als ChristenUnie raadsleden  op uitnodiging van de Provinciale ChristenUnie, een congres bijgewoond over de transitie van de Jeugdzorg.

Het is de bedoeling dat per 1 januari 2015 de jeugdzorg overgeheveld wordt van de provincie naar de gemeentes. Zodoende krijgen de gemeenten er veel nieuwe taken bij. Maar ook de hele jeugdzorg zal een inhoudelijke vernieuwing  ondergaan. We noemen dat de transformatie. Voorzieningen en hulpverleners moeten zich meer gaan richten op de versterking van de eigen kracht van kinderen, jongeren en opvoeders. In het ochtendprogramma sprak Marjan Haak, voormalig CU-gedeputeerde jeugdzorg provincie Utrecht. Zij vertelde over de complexiteit van de jeugdzorg en de geschiedenis.( Het onderstaande verhaal is daar een verslag van.)

In Nederland zijn we na 1945 begonnen met de Kinderbescherming.

In 1960 kregen we de jeugdwelzijnszorg. Er was ook wel Christelijke zorg, maar meest humanistisch. In 1980 kwamen er meer kwaliteitseisen aan de zorg.

In 1989 kregen we de wet: Ideëel hulpverlening. Maar nog steeds ging het niet goed.

Na 1991 werd de jeugdzorg overgeheveld naar de provincie. De provincie kreeg opdrachten naar zich toe. Bureau Jeugdzorg werd opgericht. Er was te veel bureaucratie en nog werd het niet goed uitgevoerd. De jeugdzorg was te juridisch en te technisch.

In 2004 kwam de wet op de jeugdzorg. Centrum voor jeugd en gezin werd opgericht in 2007 door de Cu-minister Andre Rouvoet. In elke gemeente kwam een bureau CJG. In Stadskanaal werd er de veiligheid aan vast gekoppeld, de CJGV. Er was een enorme bevlogenheid om weer terug te gaan naar de gezinnen en zorg dichtbij, maar helaas was de heer Rouvoet te kort minister om zijn plan af te maken. De CJG bleef, maar werd ingepast in een  andere ministerie, zodat het uiteindelijke plan voor CJG niet helemaal tot zijn recht kwam.

De zorg werd al een stuk verbeterd, we kwamen weer meer bij het gezin, maar de hele jeugdzorg is nog te veel versnipperd.

Vanaf 2015 zal de jeugdzorg naar de gemeenten gaan. Elke gemeente moet haar eigen plan trekken.  De gemeenten krijgen minder geld mee. De VNG strijden voor onafhankelijkheid en flexibiliteit, wel met de nodige kwaliteitseisen en voorschriften.

De gemeente heeft na 2015 de opdracht om het jeugdbeleid te coördineren. We hebben wel professionele hulpverleners nodig om alles in goede banen te leiden.

Kinderen zijn een parel in Gods hand. Hun waarde moet centraal staan. We moeten steeds meer gaan denken in eigen kracht. Wat kan een gezin, familie buurt, netwerk doen om de problemen van de jeugd aan te pakken. Het gezin is heel belangrijk.

Opvoeden zal altijd blijven gaan met vallen en opstaan. We zullen moeten accepteren dat er altijd bepaalde risico's blijven bestaan. We kunnen niet alles dichttimmeren. Zoals in de tijd de moord op het maasmeisje en op Savanne. Zulke excessen kunnen we niet altijd voorkomen. Er moet een cultuuromslag plaatsvinden. De kwaliteitseisen zijn soms te veel! We moeten een jeugdbeleid voeren om jongeren positief te benaderen, zodat ze tot hun recht komen. In Nederland is een “eigen kracht centrale” opgericht en dit werkt zeer positief. We moeten pogen afspraken te maken in eigen netwerk. Ze verwees nog naar een uitzending van Nieuwsuur van 4 oktober 2013 waarin een gezin aan het woord kwam uit Amsterdam. Mevrouw blowde, kind werd door jeugdzorg bewaakt, maar door netwerk van mevrouw, gezin, familie, is ze nu blow- en jeugdzorgvrij. In Zeeland zijn ze er ook al langer mee bezig met zeer goede resultaten. We moeten ons eigen plan trekken en niet te veel op laten leggen door Den Haag. Liefst zo vroeg mogelijk signaleren of een kind problemen heeft, via peuteropvang, school, huisarts, kerk, etc. Eigen kracht is bijzonder belangrijk. We moeten gewoon starten met de zorg en normaal blijven denken, je gewone Hollandse boerenverstand gebruiken. Op het gemeentehuis hebben we loketten en ambtenaren zitten die goede kennis moeten bezitten en bewogen zijn met de materie. Mensen die goed kunnen inschatten welke hulp en hoeveel hulp nodig is. Het is heel belangrijk dat we goed luisteren.

Guurtje van der Heide( Raadslid ChristenUnie)